Στην ταβερνα της Χαψιάς όμως η καθέ μέρα ήταν γιορτινή για τις τρεις άσπονδες φίλες που κωλοκαθισμένες στις λευκές πλαστικές καρέκλες αγνάντευαν ένα βουνό ξεροψημένα παϊδάκια.
Η όμορφιά του ορεινού τοπίου ζευγάρωνε με τα απανωτά ρεψίματά τους όταν φανηκε η Μερτσεντές της Μάνθας.
Η Μέρεντα μπουκωμένη και με το αριστερό χέρι σε έτοιμότητα να παραχώσει και άλλο κρέας στο στοματάκι της προσπαθησε να μιλήσει.
-Μουωριιι ποιαν' αυτή μι του κολλάν του λιονταρί στου αυτουκινητό της Μάνθας???
Η Κόρη μπροστά στη Σαλάτα του Βρούτου (παραλλαγή της σαλάτας του Καίσαρα με παϊδια όπου κοτόπουλο, μυζήθρα όπου παρμεζάνα και ντάκο όπου κρουτόν) πήρε ενα μυστηριώδες βλέμμα.
Ήταν δυνατόν το όνειρο να έγινε πραγματικότητα και το ξενιτεμένο ξέκωλο να γύρισε στην Πίκρα?
-Ζαμέ των ζάμων, αναφώνησε συγχισμένη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πες τα μαρήηηηη!!!!!