Το γαλάζιο του ουρανού συναντούσε το πράσινο του γρασιδιού και μαζί έσμιγαν παθιασμένα στο μπεζ των κατσικιών που έβοσκαν ανέμελα στα κατσάβραχα.
Η Kόρη ξεσκονίζε το σκρίνιο και γυαλίζε τα ασημικά όταν ένας ήχος που είχε να ακουστεί χρόνια το χωριό την αναστατώτωσε.
Ροδάκια βαλίτσας, είναι δυνατόν αναρωτιέται ; Μήπως, μήπως η προσευχές των αδεσμεύτων κοριτσιών της Πίκρας εισακούστηκαν και ένας άντρας αποφάσισε να μετακομίσει εδώ! Μήπως να πάρω τη Μάνθα τηλέφωνο να βγει στο δρόμο να κοιτάξει;
Άστη αυτή είναι λυσσάρα και άντρας να είναι θα μου τον φάει η γερακίνα. Θα βγω να κοιτάξω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πες τα μαρήηηηη!!!!!