Το σπίτι της Κόρης- που κι αν της το είχαν ζητήσει αντιπαροχή οι συγχωριανές της- έχει ένα τρομερό πλεονέκτημα: βλέπει στην πλατεία της Πίκρας, ακριβώς απέναντι από τον Πλάτανο της παρηγοριάς..Την ίδια στιγμή, ξεπρόβαλλαν στο πλακόστρωτο δρομάκι, δύο υπέροχες φιστικί γόβες που τις ακολουθούσαν ένα ζεύγος γάμπες, από εκείνες που μόνο χρόνια τσιαρλίντινγκ (cheerleading) στο χάι-σκούλ του Νιού Τζέρζι θα μπορούσαν να χτίσουν..
Η Τσάρλοτ, αν και ακόμα ζαλισμένη από το τζέτ-λάνγκ και το μακρύ ταξίδι με το κάρο (car)-ΚΤΕΛ, ένιωθε τα φιστικί πόδια της να λυγίζουν από αγωνίιια...
Πόσα γίαρζ είχε να βίζιτ του χουριό της??
Τα γκέρλζ θα την θυμούνται άραγε??
Σταμάτησε για μια στιγμή, άφησε στο πλακόστρωτο την πορτοκαλί της σάκα, κοίταξε τον καταγάλανο ελληνικό ουρανό και με ρίγη, έβγαλε την ντίτζιταλ κάμερά της και τράβηξε την εκκλησία της Αγίας-Αγαμίας...
...όταν ξαφνικά άκουσε πίσω της μια γνώριμη φωνή..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πες τα μαρήηηηη!!!!!