ο9. Λος Βάμπιρος Λέρος

Από το ορθάνοιχτο στόμα της και τα βουρκωμένα μάτια της βγήκε μόνο μία στριγγλιά πριν αγκαλλιάσει την Τσάρλοτ.
- Ζε ταντώρ κουκουνάρα μ'.....
Τα δαχτυλλά της στάζαν λίγδα και ρίγανη και το μπλουζάκι Λ.Α. άρπαξε μεμιάς δυο γερές λαδιές.
Όμως το διπλό άξελ του Φλουφλη άλλαξε ύφος  του-ντε-σουίτ!
-Μον ντιε μαριιιιιιιί, παρ' το ποντικό-κτήνος από το τραπέζι! αναφωνησε καθώς η δαντελωτή λευκή πουκαμίσα της βουτούσε ακόμα μέσα στη λίγδα 400 πα-ηδίων...
Το ζώον ειχε πεσει με τα μούτρα στα πα-ήδια και τα ίδια λες και δέκα χρονια στο Νιου Τζερζι το είχαν ατάιστο...
Μια κωμοπολίτισα κάτι τέτοια δεν τα πολυσηκώνε, δεν το είχε σε τίποτα να βγάλει τη λάκ Αφτ για κάθε καιρό από τη τσάντα Λούι Βαλτόν και να ξεκάνει το ζωντανό με δυο ψέκασματα, αλλά η επαφή της με το ηλιακό φως την έκανε ευαισθήτη και συνεπώς κωλοκάθησε μουτρωμένη για ακόμα 2 λέπτα μέχρι που...

Έξι κομμάτια κοιλιακών σφιχτά σαν κατα-ίφ εμφανιστηκαν στο οπτικό της πεδίο και της έκοψαν την ανάσα. Διπλα της η Μάνθα βαριαναστέναζε... Αμάν τι ν' τούτο φέρτε μου λίγο νερό ζαλίζομαι απ' τον πόθο και εσείς μποχλάδες τι καθούσαστε κεράστε τον παίδαρο μια Χάμστελ στη βράσ' κολλάει του σίδερου βουρ στον Πουτσά κουρίτσιααααα!!!!