27.10.10

16. Λοβ ιζ ιν δι Χαιρ’

Το κομμωτήριο της Λίας Μπακούρη ηταν μετά από πολύ καιρό γεμάτο.Τα νέα για τον φρέσκο παιδαρά είχαν διασχίσει και την πάνω και την κάτω Πίκρα σε χρόνο Ντε Τε…
Η Λία μέσα της σιχτίριζε τις σαρακατσάνες που μετά από 800 χρόνια αλουσιάς και αφροντισιάς βάλθηκαν να γίνουν όλες η Μις Γιανγκ Οροσειρά. Το χέρι της είχε πιαστεί από το σεσουάρ και ο λαιμός της είχε ξεραθεί από τη λακ Αφτ, όταν η θυγατέρα της, τηλεφώνησε.
-Ελα μανα. Θέλω..
-Τι θες παλ’ ζωντόβολο?
-Παράγγειλα μια ουθόν’ για τον κομπιούτερα απ’ το Πλούσιο.
-Και ποιος θα την πληρώσει μαρι? Ο φουφ’τος?
-Η γιαγιά μ’έδωσε λεφτά.
-Σαν δε ντρέπεσαι να της πινς το αίμα. Μια συνταξ’ έχει όλιη κ όλιη η
γρία!
-Σκασιλαμ’. Θα ρθουν να στην αφίξουν στο μαγαζί.
-*@!@*$%@@#!!!!!!!!!!!


Η πόρτα του Χαιρ Σαλούν άνοιξε και όλο το φως της πλάσις μπήκε στο κομμωτήριο….
-Με το μπαρδον μαντάμ έγινε μια παραγγελιά για μια Ελ Σι Ντι Πλ’ασμα.
Είπε το θείο πλάσμα που άκουγε στο όνομα ΚΙΤΣΟΣ……….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πες τα μαρήηηηη!!!!!