17.10.10

15. Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Πίξελ

Οι μέρες περνούσαν και τα κορίτσα μας κάθε μέρα εμπλούτιζαν τις γνώσεις τους πάνω στην ύπαρξη του μυστηριώδη νέου.
Δεκαεφτά τηλεφωνήματα, 54 ες εμ ες και έξι καφέδες με τις αρχικουτσομπόλες του Νομού Αυνανίας ήταν αρκετά για να μάθουν ΤΑ ΆΠΑΝΤΑ.
Οι τέσσερις φίλες συναντήθηκαν στο καφέ της Πίκρας με αφορμή να μάθουν τα κατορθώματά της Τσάρλοτ στα χρόνια της ξενιτιάς .
Με μάτια βουρκωμένα και πασαλειμένα από ένα μείγμα Αη-Λάινερ, μάσκαρας, χρυσής σκιάς Νο13 Γκόλντεν Ντέιζς η αφήγησή της άρχισε.
-Δεεεηρ γος τάιμς δατ μου λείπατε τοόουσο πολύ που την ώρα που έπλενα πιάτα στην Αστόρια κυλούσαν τα δάκρυά μου μέχρι που μούσκευε το Γουόντερ μπρα κουριτσα …”

-Και από ΄ρσενικα τίποτα???
-Ήμουν ιν λοβ. Χις όνομα ήταν Μπραντ.
-Αι μαριιι αυτά πες τα σ’ άλλες…
-Οκ ήταν μέριντ…
-Τώρα μλας σωστά.
-Τον γνώρισα στο Φέισμπουκ και μου ΄χε έρθει τρέλα γκίρλς!
-Τον ποιον???
-Θα σας τα πω όλα…

…!!!…

Έτσι αποφάσισε να αναζωπυρώσει με κάθε τίμημα τις σχέσεις με τις άλλες κ να ανοίξει την καρδιά της για τα ροζ χρόνια του Νιου Τζερζέι, τις ερωτικές της αποτυχίες, τη σχέση της με παντρεμένο, με χωρισμένο, με ανήλικο, με υπερήλικο, με άραβα τρομοκράτη που χάθηκε μέσα σε μια νύχτα σε μια επιχείριση καμικάζι και η Τσάρλοτ έμεινε με το μαράζι…

Ε ΒΕΡΙ ΒΕΡΙ ΒΕΡΙ ΜΠΑΝΤ Α-ΗΝΤΙΑ….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πες τα μαρήηηηη!!!!!