Μια φορά και έναν καιρό στο απομακρυσμένο ορεινό χωριό του Δήμου Αγαμίας ήρθαν κάτι όμορφοι νέοι άνδρες με κάτι ξύλινα παλούκια ναααα χωρις το σ’μπάθειο… να φαν και οι κότες. Αφού τα μπηξαν στο έδαφος και τα ένωσαν με κάτι σύρματα εγεννηθει το φως στην Πίκρα.
Νέες θυγατέρες γέμισαν το χωριό τέκνα των ντόπιων κορασίδων και των υπάλληλων της ΔΕΗ (Δεν Έχουμε Ηλεκτρικό ΤΜ) κ για λίγο όλοι έμοιαζαν ικανοποιημένοι. Οι κόρες μεγάλωναν και φως δεν βλέπαν.
Μέχρι που για άλλη μια φορά η Παναγιά Καβλάντω έκαμε το θαύμα της και ο Κίτσος πάτησε το ποδάρ’ του στην Πίκρα. Μια νέα εποχή είχε έρθει και το τηλεφωνικό κέντρο του Πλουσίου-όλη η τεχνολογία ανάμεσα στα πόδια σας είχε κατακλυστεί από γυναικεία τηλεφωνήματα που ζητούσαν παλμ τοπ, λαπ τοπ και λαπ ντανς…
Η εποχή της τηλεόρασης έδωσε τη σκυτάλη της στα Γουάηρλες Κομιουνικέησιονς εντ δι ‘ λάιτ γουας μπορν…Μπατ εγκαίν?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πες τα μαρήηηηη!!!!!